گرافیک چیست؟

تاریخچه

واژۀ «گرافیک» از مصدر یونانی «graphein» به معنای نوشتن گرفته شده است. ریشۀ آن در اصل به معنای خراشیدن و حکاکی می باشد. می توان گرافیک را با دو عنوان گرافیک قدیم و گرافیک نوین مورد بررسی قرار دهیم.

گرافیک قدیم یا سنتی را می توان با نقاشی و طراحی دو بعدی روی جلد کتاب های قدیمی و تذهیب ها شناخت.

پس از اختراع چاپ توسط «گوتنبرگ» آلمانی در قرن پانزدهم، گرافیک وارد مرحلۀ نوین خود شد. کتاب آرایی در عرصه تبلیغات تجاری، اعلانات دیواری (پوستر) و مطبوعاتی و نشان ها (مارک) را که ابتدا به اختراع چاپ مربوط بوده و بعد ها در قرن هجدهم میلادی به تبع انقلاب صنعتی روی کار آمد را می توان از مجموعه های گرافیک نوین دانست.

«نوشتار» و «تصویر» دو عنصر اصلی گرافیک بوده و مهم ترین نقش را در آن ایفا می کنند.

نوشتار

«کمرنگ ترین قلم ها از پررنگ ترین حافظه ها ماندگارتر هستند».

از این جمله می توان دریافت که نوشتار، انسان را از وظیفۀ دشوار به خاطرسپردن رها می سازد و اطلاعات را به ثبت می رساند. بیان متمرکز، صریح و ارائۀ فشرده اطلاعات گفتاری در نوشتار، از دیگر خصوصیات نوشته است.

تصویر

تصویر نخستین وسیلۀ ارتباطی انسان پیش از تاریخ بوده است. به عنوان مثال تصاویر به جا مانده روی دیواره های غار لاسکوی فرانسه، غار آلتامیرای اسپانیا و… .

در رابطه با آن نیز می توان گفت: تصاویر می توانند مفاهیمی که واژه ها گویایی لازم در بیان آن ها را ندارند، به افراد منتقل کنند.

تصویر که می تواند به صورت حقیقی(مثل عکس)، مجازی(مثل انیمیشن)، ثابت(مثل نقاشی) و متحرک(مثل فیلم) باشد، بازنمایی عینی و ذهنی در قالبی دیداری است.

هدف گرافیک 

هدف از طراحی گرافیک همواره انتقال پیام به صورت جذاب و کارآمد برای قشر خاصی از افراد جامعه بوده است. هنرمندان رشته گرافیک با چیدمان و ترکیب مناسب عناصر سازنده، سعی در انتقال پیام به مخاطب، به زیبا ترین و جذاب ترین شکل ممکن را دارند. این پیام باید در کوتاهترین زمان بیشترین اطلاعات را به بیننده بدهد.

به  بیانی دیگر می توان گفت: گرافیک، زبان بصری جهان بدون مرز است. 

اگر ویدیو در دستگاه شما باز نمی شود روی دکمه زیر کلیک کنید.