كلارينت 

کلارینت که جزء گروه سازهای بادی چوبی می باشد، اولین بار در سال 1694 توسط  یک سازنده ی آلمانی به نام “کریستف دنر” با اقتباس از سورنا ساخته شد. در طول بیست سال فرم خاص خود را بدست آورد. در بین سال های 1840 و 1850 سیستم مکانیک “تئوبالد بوهم” که روی فلوت کلید دار کار گذاشته شده بود، به آن هم انتقال یافت.

انواع مختلف کلارینت:

به مجموع این سازها، خانواده کلارینت گفته می شود.

•  سی بمل
• لا
• می بمل سوپرانو
• و کلارینت باس سی بمل 

نت كلارينت در كليد سل نوشته مى شود. اين ساز، انتقالى است. بدين معنا كه نت نوشته شده برای این ساز با نت ایجاد شده متفاوت است. تمام اعضای این خانواده دارای سیستم انگشت گذاری یکسانی هستند. از این رو نوازندگان این ساز می توانند بدون درنظر گرفتن اندازه ی آنها و انتقالی بودنشان آنها را بنوازند.

پس از فلوت کلید دار، کلارینت چابک ترین ساز گروه بادی چوبی ها است. وسعت صدای آن نیز از دیگر سازهای این گروه بیشتر است.

ساختار کلارینت:

این ساز برای تولید صدا احتیاج به قمیش یا آنش دارد. این قمیش چوبی که از نظر ظاهری شبیه به چوب بستنی است با لرزش خود باعث ایجاد صدا در این ساز می شود و به همین دلیل است که کلارینت را تک زبانه ای می نامند.

تنوع اجرایی در ساز کلارینت:

کلارینت دیرتر از دیگر سازهای بادی چوبی وارد ارکستر شد. اما با این وجود نقش به سزایی در موسیقی کلاسیک دارد. همچنین ازآن در موسیقی جاز نیز بسیار استفاده می شود. از آنجا که این ساز امکان اجرای برخی فواصل موسیقی ایرانی را داراست، در موسیقی ایرانی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در ایران به آن قره نی نیز گفته می شود.

صدای کلارینت

برای آشنایی بیشتر به این قطعه زیبا گوش کنید. اگر به این ساز علاقه دارید و یا صرفا در مورد آن کنجکاوید، با ما تماس بگیرید تا شما را از نزدیک با این ساز آشنا کنیم. اگر هم نمی توانید حضوری بیایید به این صفحه رفته، فرم را پر کنید. مشاوره آنلاین رایگان برای شما هماهنگ خواهد شد.